104. Alicja w Krainie Czarów

Witajcie,

dzisiaj zapraszam Was na krótką wędrówkę z Alicją po krainie czarów :)

– Czy nie mógłby pan mnie poinformować, którędy powinnam pójść ? – mówiła dalej.

– To zależy w dużej mierze od tego, dokąd pragnęłabyś zajść – odparł Kot-Dziwak.

– Właściwie wszystko mi jedno. – W takim razie również wszystko jedno, którędy pójdziesz.

– Chciałabym tylko dostać się dokądś – dodała Alicja w formie wyjaśnienia.

– Ach, na pewno tam się dostaniesz, jeśli tylko będziesz szła dość długo.

- No to mów, co myślisz. 

- Ja... ja myślę to, co mówię, a to jest właściwie to samo, proszę pana. 

- Wcale nie. W ten sposób mogłabyś powiedzieć, że „widzę to, co jem” i „jem to, co widzę” mają to samo znaczenie. 

- Mogłabyś także powiedzieć - niespodziewanie odezwał się zaspanym głosem Suseł - że„oddycham, kiedy śpię” ma to samo znaczenie, co „śpię, kiedy oddycham”.

 - Proszę, poczęstuj się winem - rzekł bardzo grzecznie Szarak Bez Piątej Klepki. 

  Alicja spojrzała na stół, ale nie zauważyła na nim nic prócz herbaty. Powiedziała więc: 

- Nie widzę tu żadnego wina. 

- Bo go wcale nie ma - rzekł Szarak. 

- Wobec tego częstowanie mnie winem nie było z pańskiej strony zbyt uprzejme. 

- Przysiadanie się tutaj bez zaproszenia nie było również zbyt uprzejme z twojej strony.

Mój Boże, jakie wszystko jest dzisiaj dziwne. A wczoraj jeszcze żyło się zupełnie normalnie. Czy aby nocą nie zmieniono mnie w kogoś innego? Bo, prawdę mówiąc, czuję się jakoś inaczej. Ale jeśli nie jestem sobą, to w takim razie kim jestem ?

Nie sądziłam, że koty-dziwaki tak się uśmiechają. Nie przypuszczałam, że koty w ogóle umieją się uśmiechać. 

- Umieją doskonale - odparła Księżna. - I większość z nich uśmiecha się.

Dobranoc :)